Zapiekanka światowa: jak to danie przygotowuje się we Włoszech i Anglii i jak powtarzać takie zapiekanki w domu

Wreszcie jedzenie przestaje być sposobem na zaspokojenie głodu i staje się sposobem podróżowania po świecie. Rodacy nie chcą już zadowalać się czytaniem zagranicznych portali, magazynów i książek kucharskich. Chcą sami gotować zagraniczne potrawy. A tu czekają na nich wspaniałe zapiekanki z całego świata!

O czym porozmawiamy w artykule:

Pieczony makaron
Krewny jajka sadzonego
Budyń, proszę pana
Brzegi twarogu
Forma i treść

Pieczony makaron

Głównymi mistrzami zapiekanek są potomkowie starożytnych Rzymian. Ci ludzie umieli posiekać wszystkich w mielone mięso, ułożyć warstwami i podpalić… Ale co lubi piec współczesny Włoch? – zapyta czytelnik. Będziesz się śmiał, czytelniku, ale oni są tutaj ze swoim makaronem. Najpopularniejszym pieczonym makaronem jest lasagne, naszym zdaniem niemal placek naleśnikowy. Odmian lasagne jest tyle, ile miast we Włoszech. I z mięsem, i z cukinią, i z serem, i z pomidorami, i z grzybami, i z ragu z królika… Swoją drogą, każdy inny makaron można upiec z tymi samymi składnikami: dużymi rurkami cannelloni, spiralami fusilli, ravioli i szeroki makaron tagliatelle. Główną wygodą podczas pieczenia makaronu jest to, że wszystkie składniki można przygotować wcześniej, łącznie z samym makaronem (z wyjątkiem domowego, którego nie trzeba wcześniej gotować). Sztuka polega na tym, aby makaron niedogotować, w przeciwnym razie łatwo zamieni się w papkę, gdy wchłonie sos z zapiekanki.

Krewny jajka sadzonego

Zapiekanka Jajeczna Ze Szpinakiem I Serem

Zapiekanki jajeczne to inna historia. Po pierwsze, nasza prosta, cielesna jajecznica, smażona nie na patelni, a w naczyniu ceramicznym – i to nie na palniku, a w piekarniku – od razu awansuje na zapiekankę jajeczną podpułkownika. Nawet jeśli nie zmieniła wyrazu twarzy, pozostała jajkiem sadzonym. Oczywiście włączenie piekarnika tylko ze względu na te piękne oczy byłoby pewnego rodzaju ekscentrycznością. Musimy dodać trochę koloru. Obierz pomidory, zioła, cebulę i czosnek, a na koniec dodaj ser. Pomysłowych przepisów jest więcej. Niektórzy snobowie pieczą na przykład jajka w karczochach. Lub podsmaż kilka plasterków szynki, ułóż je w osobnych foremkach, na wierzch połóż plaster pomidora, plaster awokado, odrobinę kwaśnej śmietany i rozbij jajko. Upiec. Jedzą. Są szczęśliwi. Po drugie, istnieje cały podtyp deserów z pieczonych jajek, które Francuzi nazywają kremem, a Brytyjczycy kremem. Dzieje się tak wtedy, gdy bierzesz dużo jajek i jakiś niezbyt dietetyczny nabiał, najczęściej gęstszą śmietanę. Tradycyjna proporcja: 5 żółtek na 2,5–3 szklanki płynu. Miesza się je (krem często jest gorący), filtruje, a następnie piecze w piekarniku. Na etapie podgrzewania czasami do śmietanki dodaje się coś pachnącego. Wanilia, likier, ekstrakt migdałowy, skórka, miód, kakao w proszku… kontynuuj serię samodzielnie.

Budyń, proszę pana

Jeśli zapytasz Anglika o zapiekanki, od razu opowie Ci o puddingu chlebowym. Dla Brytyjczyków wszystko w piekarniku – od kiełbasek po pączki – to budyń. Brak wyobraźni. W Encyklopedii Gastronomicznej Larousse budyń definiuje się jako „jedno z wielu dań, słodkich lub słonych, gorących lub zimnych, przygotowywanych na różne sposoby”. Biorąc to pod uwagę, budyń chlebowy to cudowna i bardzo prosta rzecz. Zacznijmy od tego, że jest to klasyczne „pożywienie dla biednych” – świetny sposób na wsparcie gospodarki narodowej w ogóle, a zwłaszcza budżetu rodzinnego. W dzieciństwie uczono nas, że chleb jest cenny, nie marnuj go. I śmiecimy. Chociaż chleb można pokroić na kawałki, dodać trochę słodkich bzdur (przynajmniej jabłko lub garść rodzynek) i zalać mieszanką mleka z cukrem i jajkami. Odstawić na chwilę, namoczyć i wstawić do piekarnika na pół godziny. I wspaniałe ciasto jest gotowe! To budyń, przepraszam.

Brzegi twarogu

Zapiekanka z twarogu z dynią i orzechami

Jeśli wrócimy do korzeni – zapiekanek z twarogiem, znajdziemy tu wiele trików, które pozwalają zamienić banalne zestawienie nudnych produktów w kulinarne arcydzieło. Po pierwsze, możesz dodać nietrywialne produkty. Na świecie jest tyle owoców, że nie możesz sobie wyobrazić! I prawie każdy nadaje się do zapiekanek. Wyjątek stanowią owoce cytrusowe – łączy się je z niektórymi rodzajami młodych serów, ale raczej na zimno niż na gorąco. I brzoskwinie, jabłka, gruszki, morele, dowolne jagody… Można je mieszać z ciastem, ale lepiej układać je warstwami. Jest tylko jedna główna zasada: ociekające sokiem owoce i jagody należy najpierw zblanszować na oleju (owoce można grillować), aby usunąć nadmiar wody. Jeśli tego nie zrobisz, ryzykujesz, że dostaniesz pieczony twarożek. Nawiasem mówiąc, takie problemy nie pojawiają się w przypadku suszonych owoców i można je również stosować, szczególnie zimą. Z wylanego soku zrób jakiś sos. Dodaj, powiedzmy, trochę więcej masła, brązowego cukru i likieru, który pasuje do zapachu. Albo białe wino. Albo koniak. Nawet wódka wystarczy, jeśli nie dasz się ponieść emocjom. Gotować, aż będzie gęsty; jeśli nie zgęstnieje dodać trochę skrobi wymieszanej z kroplą zimnej wody. Bita śmietana świetnie komponuje się także z zapiekankami… Można też nie podawać żadnego sosu, wziąć kilka białek, ubić je z cukrem na gęstą pianę, wylać kreatywnie na gotową zapiekankę i wstawić do piekarnika przez kolejne 10-15 minut. Jak będzie już złocisty, jak myślisz, co wyjmiesz z piekarnika? Ciasto, naturalnie! W ogóle kto powiedział, że zapiekanka z twarogu powinna być słodka? Może być słone. A nawet pikantny. Twaróg dobrze komponuje się na przykład z ziołami i czosnkiem. Spotkałem kiedyś Inguską dziewczynę o nieziemskiej urodzie. W zasadzie przy takim wyglądzie nie musiała wcale nic robić – ale nakarmiła też swoją zapiekankę! Zapiekankę podawano z odrobiną szalonego sosu pomarańczowego. Dziewczyna stwierdziła, że to cham – klasyczna inguska przyprawa, składająca się głównie z czosnku. A koloru zapewnił sok z marchwi. Jeśli dobrze pamiętam, sos należy przygotować w następujący sposób: weź czosnek, rozetrzyj go w moździerzu, następnie dodaj trochę suszonych i sproszkowanych ziół (kolendra, koper, natka pietruszki), sól i ostrą czerwoną paprykę. I jakiś naturalny barwnik – sok z marchwi, szpinaku lub buraków (naturalny kolor chamu jest brudnoszary, bardzo nieapetyczny). Mówię o tym bardzo szczegółowo, ponieważ cham świetnie komponuje się z każdą wytrawną zapiekanką, która wymaga sosu, zwłaszcza roślinną. Jedna korzyść. Wydaje mi się, że znaczenie pieczonych warzyw jest całkowicie niedoceniane przez młode umysły. I dlaczego? Ponieważ trzeba majstrować przy warzywach. Wybieraj, czyść, siekaj… I nikt nie myśli, że później odwdzięczy się stokrotnie. Najpierw zwabią Cię zapachem i oczarują swoim wyglądem, potem rozpłyną się w ustach, poproszą o więcej, rozpłyną się na nowo, trawią bez problemów, oczyszczą wszystko, co stanie im na drodze z toksyn, lecząc organizm straszliwymi siła.

Dzieje się tak oczywiście, jeśli nie zje się zapiekanki warzywnej, kotleta schabowego ze skwarkami i popije się szklanką lub dwoma piwami. Zapiekanki warzywne można przyrządzać na różne sposoby. Najprostszy to pocięcie dostępnych warzyw na bardzo cienkie plasterki za pomocą jakiejś sprytnej tarki. Układamy je warstwami w formie i zalewamy płynem. Jeśli jest to mleko, śmietana lub śmietana, jest strasznie smaczna, ale nie zdrowa. Ale sos pomidorowy z czosnkiem i ziołami jest zarówno smaczny, jak i zdrowy. Dla urozmaicenia można dodać także grzyby. Albo orzechy. Ponadto istnieje wiele produktów roślinnych przypominających zapiekanki, które imitują różnego rodzaju desery. Powiedzmy, słynne na całym świecie amerykańskie ciasto marchewkowe. Dlaczego nie zapiekanka? Jajka, masło, mąka, marchew, owoce kandyzowane. A może muffin z cukinii? Albo ciasto dyniowe? Wszystkie te warzywa z powodzeniem można wykorzystać do wypieków – nie tylko dodają koloru i aromatu, ale także częściowo zastępują zwykle dodawany tłuszcz, aby zapobiec przedwczesnemu zamienieniu się produktu w krakersy.

Forma i treść

Zdziwicie się, ale w naszym przypadku wśród sprzętów domowych najlepiej sprawdzają się babcine głębokie patelnie żeliwne. Jak wiemy z fizyki, żeliwo bardzo równomiernie rozprowadza ciepło, a na takich patelniach wszystko piecze się szybko i sprawnie. Powłoka teflonowa też ma swoje zalety, jednak większość form teflonowych ma zbyt cienkie ścianki. Opcje szklane i ceramiczne są dobre, zwłaszcza że są dostępne w różnych kształtach i rozmiarach, w tym w postaci serc, niedźwiedzi, króliczków i kaczek. Teraz możesz z łatwością piec pod hasłem „Niech żyje jedność formy i treści!” w formie „kaczki” – z foie gras, w formie „zająca” – z mięsem króliczym itp. Naczynie, w którym gotujemy zapiekankę, powinno mieć dość wysokie krawędzie, aby aktywnie bulgoczący sos (jeśli jest) nie zniknął na zawsze. A jeśli forma też jest ładna, to możesz bez skrępowania postawić ją na stole.

Jeśli zauważysz błąd lub nieścisłość, daj nam znać. #jakgotować #zapiekanka #Marianna OrlinkovaPOWIĄZANE MATERIAŁYUWAGIDodaj komentarz Jeszcze więcej przepisów i pysznych pomysłów na naszych portalach społecznościowych