„Tort szkolny” według GOST

„Tort szkolny” według GOST

Tatiana Sotnikowa 28 stycznia 2024 r

Legendarny „Tort Szkolny”, znany również jako „Teatralny”, znany również jako „Sand Strip” – jak nam się podobało! Zobaczmy, czy jest różnica. Podajemy przepis krok po kroku, jak przygotować ten nostalgiczny radziecki przysmak według GOST.

O czym porozmawiamy w artykule:Historia „Ciasta szkolnego” Sekret popularności ciasta w latach sowieckich Przepis na „Tort szkolny”

Historia „Ciasta Szkolnego”

Spróbujmy cofnąć się o 40 lat w wyimaginowanym wehikule czasu. Przychodzisz więc do zwykłej radzieckiej szkoły i zaglądasz do jadalni, do której w czasie przerw wleje się strumień uczniów: chłopcy w niebieskich garniturach i dziewczęta w brązowych sukienkach i czarnych fartuchach. W standardowym menu znajdują się gorące śniadania i obiady. Ale jest też bufet, w którym znajdują się ciasta, puszyste bułeczki i ciasta! Jednym z nich jest ten bardzo „szkolny”.

Kiedy i kto go wynalazł, nie wiadomo na pewno. Podobnie jak wtedy, gdy to ciasto po raz pierwszy pojawiło się w szkolnym menu lunchowym. Ale w latach 70. ubiegłego wieku z pewnością można było go kupić w przerwie między algebrą a wychowaniem fizycznym.

„Ciastko szkolne” nie było oczywiście niczym szczególnie wymyślnym: dwa paski ciasta kruchego, przekładane gęstym dżemem i pokryte kremem. Mimo to było pyszne, zwłaszcza jeśli paski były zrobione z dobrych składników. I najczęściej tak było, bo sztuczne barwniki, konserwanty i aromaty nie były wówczas zbyt powszechne. Czasami jednak cukiernicy zbyt gorliwie obchodzili się z proszkiem do pieczenia, ale to nie przeszkadzało głodnym uczniom.

Sekret popularności ciasta w latach sowieckich

„Szkołę” można było kupić także w sklepach. Tam częściej nazywano go tortem „Piaskowym” lub „Teatralnym”. Ten ostatni właściwie przyrządzano w podobny sposób, tyle że oblewano go lub nawet przekładano krówkami czekoladowymi. Zatem ci, którzy nie dostali ciasta w szkole, mogli je kupić w jakimś lokalnym sklepie spożywczym. Nie było żadnej różnicy: ciasta były przygotowane plus lub minus zgodnie ze standardem.

Sekret popularności był prosty: w składzie znalazły się najprostsze składniki. Ponadto ciasto kruche, dżemy i krówki można przechowywać dość długo, nie tracąc przy tym smaku. Dzięki temu pasek wyróżniał się na tle eklerów i „koszyków” z kremem, których żywotność była krótka – nie więcej niż 18 godzin.

Kruche ciasto kruche nadziewane było gęstym, kwaśnym dżemem. Okazało się bardzo harmonijne. A krówka dodała słodyczy i spełniła rolę architektoniczną – nadała konstrukcji sztywność. I było tak pyszne skubać na wierzchu!

W czasach sowieckich „Ciastko szkolne” sprzedawano w sklepach spożywczych, stołówkach szkolnych i stołówkach.

Przepis na zrobienie „Ciasta szkolnego”

Na początek zarezerwujmy, że w radzieckich zbiorach przepisów według GOST ten wyrób cukierniczy nosił nazwę „Sandwich Strip”. Waga jest dostosowana do gramów i mililitrów, a jeśli zmniejszysz wydajność z przemysłowej do akceptowalnej w domu, pojawią się nie tylko dziesiąte, ale także setne jednostki masy. Dlatego możliwie najdokładniej zachowaliśmy skład ciasta, nadzienia i krówki, dostosowując go nieco do współczesnych realiów, aby nie trzeba było szukać np. syropu skrobiowego. Następnie przetestowaliśmy przepis i upewniliśmy się, że naprawdę działa.

Przepis na zrobienie „Ciasta szkolnego”

Do przygotowania 8-10 porcji potrzebne będą:

Na krówkę cukrową:

• cukier – 300 g
• woda pitna – 100 ml
• świeżo wyciśnięty sok z cytryny – 1/3–1/2 łyżeczki.

Do testu:

• masło – 310 g
• cukier puder – 200 g
• sól – 3 g
• cukier waniliowy – 7 g
• jaja C1 – 2 szt.
• mąka – 520 g
• proszek do pieczenia – 10 g
• kakao w proszku – 5 g

Do wypełnienia:

• dżem owocowo-jagodowy – 350–400 g

1. W przeddzień przygotowania „Ciasta szkolnego”» zrobić krówkę cukrową. Do rondelka o grubym dnie wsyp cukier. Zalać bardzo gorącą wodą i wymieszać. Umieścić na dużym ogniu.
2. Doprowadź krówkę do wrzenia, okresowo usuwając cząsteczki cukru ze ścianek za pomocą pędzla zwilżonego wodą. Ostrożnie usuń piankę z krawędzi. Gotuj przez 5 minut. Ostrożnie usuń powstałą pianę łyżką, a skórkę cukrową ze ścianek patelni za pomocą pędzla.
3. Przykryj patelnię syropem cukrowym pokrywką. Gotuj przez kolejną minutę. Wlać sok z cytryny. Gotuj jeszcze kilka minut, okresowo sprawdzając temperaturę termometrem. Syrop jest gotowy w temperaturze 114–115°C. Jeśli nie masz termometru, sprawdź za pomocą testu „miękkiej piłki”. Aby to zrobić, nabierz łyżeczką odrobinę syropu (w tym momencie zdejmij rondelek z ognia) i szybko opuść go do kubka z bardzo zimną wodą. Gdy syrop stwardnieje, sprawdź, czy uda Ci się z niego zrobić miękką kulkę. Jeśli to zadziała, świetnie!
4. Syrop wlać do dużej miski z bardzo zimną wodą i pozostawić do ostygnięcia do temperatury około 40°C. Zacznij ubijać mikserem wyposażonym w trzepaczki do ciasta (to ważne, bo te proste, których używasz do pracy ze śmietaną lub śmietaną, mogą się połamać).
5. Po około 5 minutach klarowny syrop zacznie zmieniać kolor na biały. Ubijaj, aż utworzy się gęsta, gęsta masa. Łyżką nabieramy miękką krówkę od spodu i zagniatamy ją rękoma. Fondant powinien być błyszczący i elastyczny. Zawiń w folię spożywczą i włóż do lodówki na jeden dzień (dobrze przechowuje się przez kilka miesięcy).
6. Następnego dnia przygotuj ciasto na ciasto. Masło pokroić w drobną kostkę i pozostawić w misie miksera, aż będzie miękkie. Ubijaj mikserem aż do uzyskania jasnej, puszystej białej masy.
7. Dodać cukier puder, sól i cukier waniliowy. Ubijaj, aż uzyskasz jednolitą konsystencję. Dodaj jedno jajko. Ubijaj ponownie, aż będzie gładkie. Dodaj drugie jajko. Ubij ponownie.
8. Przesiej mąkę z proszkiem do pieczenia (w księgach radzieckich nazywano to „proszkiem do pieczenia”). Stopniowo dodawaj do masy jajeczno-maślanej i szybko mieszaj. Po pewnym czasie zagnieść ciasto rękoma. Nie należy tego robić przez długi czas, w przeciwnym razie stanie się zbyt gęsty.
9. Ciasto podzielić na 2 równe części. Każdą rozwałkowujemy na prostokątny placek (powinny być tej samej wielkości). Ułożyć na blaszce wyłożonej papierem do pieczenia. Rozgrzej piekarnik do 190°C. Nakłuj ciasta i piecz przez 13–15 minut. Całkowicie ostudź.
10. Rozłóż dżem na jednej warstwie ciasta tak równomiernie, jak to możliwe. Przykryć drugą warstwą ciasta. Lekko posmaruj go dżemem. Pozostaw na 15 minut.
11. Podgrzej krówkę w gorącej kąpieli wodnej. Gdy trochę się podgrzeje, wlać około 2 łyżek gorącej wody (trochę mniej). Mieszaj i podgrzewaj przez kolejne 2 minuty. Fondant powinien stać się płynny.
12. Oddziel kilka łyżek do małej miski. Dodać kakao i wymieszać.
13. Całą powierzchnię górnego kruchego ciasta posmaruj białym fondantem, rozprowadzając szpatułką. Włóż krówkę czekoladową do rękawa cukierniczego. Odetnij małą końcówkę i rozprowadź ją wzdłuż w postaci cienkich, długich linii wzdłuż bieli. Weź cienki drewniany szpikulec i narysuj kilka linii równolegle do krótszego boku ciasta w odległości 2-3 cm. Powinieneś otrzymać piękny wzór. Pozostawić krówkę do stwardnienia i ciastka lekko namoczyć (2 godziny w chłodnym miejscu).
14. Gdy fondant wyschnie (sprawdź dokładnie dłonią), odetnij po obwodzie 2 cm paski od krawędzi. Pozostały spód pokrój w warstwy ciastek o wymiarach około 5×9 cm.

Przydatne rady

Gotowego spodu ciasta, posmarowanego dżemem i pokrytym kremem, nie należy wkładać do lodówki. Wystarczy chłodne miejsce w kuchni lub pokoju (na przykład na oknie).

Jeśli zauważysz błąd lub nieścisłość, daj nam znać. #desery #ciastaPOWIĄZANE MATERIAŁYUWAGISortuj według popularności Jesteś już zarejestrowany na ? Zaloguj się lub zostaw komentarz jako gość

Brak komentarzy

Jeszcze więcej przepisów i pysznych pomysłów na naszych portalach społecznościowych