Makaron z pszenicy durum: jaka jest jego specyfika i dlaczego zaleca się go jeść?

Marianna Orlinkowa 2 kwietnia 2024 r

Często słyszymy, że makaron jest zdrowy, ale nie tylko. Co to za przydatna odmiana? To makaron (makaron) zrobiony z pszenicy durum. Oznacza to, że musisz nauczyć się a) wybierać makaron i b) prawidłowo go gotować.

O czym porozmawiamy w artykule:

Czym makaron z pszenicy durum różni się od innych makaronów
Jak wybrać makaron z pszenicy durum
Jak ustalić, że kupujesz makaron z pszenicy durum
Jak prawidłowo ugotować makaron z pszenicy durum
Jak długo gotować makaron z pszenicy durum
Dlaczego nie należy gotować makaronu z pszenicy durum w wodzie i oleju
Dlaczego nie trzeba płukać makaronu z pszenicy durum
7 zasad gotowania makaronu
3 „niemożliwe!” podczas gotowania makaronu
Jakie są zalety jedzenia makaronu z pszenicy durum?

Czym makaron z pszenicy durum różni się od innych makaronów

Istnieją 2 najpopularniejsze rodzaje pszenicy: miękka (znana również jako pszenica zwyczajna Triticum aestivum vulgare) i pszenica durum (Triticum turgidum durum).‌ Pszenica durum jest bogata w białko i gluten. Dzięki temu idealnie nadaje się do wypieku chleba i makaronów. Makaron z pszenicy durum ma elastyczną konsystencję, nie rozpada się (chyba, że go rozgotujesz), trzyma swój kształt i doskonale wchłania sos. Mają dość niski indeks glikemiczny, nasz organizm dobrze je trawi, doładowując się energią na wiele godzin.

Jak wybrać makaron z pszenicy durum

Na opakowaniu importowanego makaronu z pszenicy durum musi znajdować się informacja „durum” lub „semolina” (semolina di grano duro). Według GOST w rosyjskim makaronie dopuszcza się 15% pszenicy miękkiej

Jest kilka krajów europejskich, w których makaronów (pasty) w zasadzie nie robi się z innych odmian pszenicy, a jedynie z durum. Jeśli więc kupujesz makaron wyprodukowany we Włoszech, Francji lub Szwajcarii, możesz mieć pewność, że właśnie tego potrzebujesz. Na przykład we Włoszech od 1967 roku obowiązuje prawo zabraniające używania innych mąk do makaronu. Zdecydowanie muszą gdzieś powiedzieć durum lub semolina di grano duro.

W wielu innych krajach, w tym w Rosji, produkuje się całkiem sporo makaronów z pszenicy miękkiej. Obecny GOST Federacji Rosyjskiej dopuszcza w makaronie nie więcej niż 15% pszenicy miękkiej. Ale często są one wykonane nie według GOST, ale według specyfikacji, własnych warunków technicznych, a tam sam diabeł nie jest bratem. Ponadto są droższe, co oznacza, że częściej są podrabiane.

Jak ustalić, że kupujesz makaron z pszenicy durum

Zaznaczając. Etykieta „A” (makaron z mąki z pszenicy durum pierwszej i drugiej klasy premium) jest dokładnie tym, czego potrzebujemy. Znajdują się tu także oznaczenia „B” (makaron z mąki pszennej miękkiej szklistej najwyższej i pierwszej klasy) oraz „B” (makaron z mąki pszennej wypiekowej najwyższej i pierwszej klasy).
Według zawartości białka. Jego zawartość w makaronie z pszenicy durum nie może być mniejsza niż 10%. Idealną kompozycją makaronu jest pszenica durum i woda i to wszystko.
Według koloru. Makaron z pszenicy durum jest zawsze żółtawy, złocisty, bursztynowy (uwaga: żółtko sprawia, że makaron jest jasnożółty, czego nie powinno być w zwykłym, tradycyjnym makaronie z pszenicy durum!). W tym przypadku mogą być widoczne ciemne kropki – jest to zjawisko normalne, są to pozostałości po twardych łupinach ziaren. Ale białe kropki wskazują na obecność pszenicy miękkiej.
Przez opór. Twardy makaron wygina się, a miękki łamie się i kruszy. Oczywiście w sklepie nie otworzysz opakowania, żeby trochę podgiąć spaghetti. Jeśli jednak w kilku opakowaniach jednego produktu widzisz dużo zanieczyszczeń, jest to powód, aby zachować ostrożność.
Na podstawie wyników gotowania. Jeśli gotujesz według wszystkich zasad (przestrzegając czasu wskazanego na opakowaniu), a makaron się ugotuje, straci swój kształt, woda po gotowaniu będzie biała i skrobiowa, to producenci oszukują i należy ignorować ich produkty w przyszły.

Jak prawidłowo ugotować makaron z pszenicy durum

Do gotowania makaronu wybieraj tylko dużą patelnię i pamiętaj o osoleniu wody

Przybliżona ilość suchego makaronu dowolnego formatu (spaghetti, fusilli, penne, wermiszel, fettuccine) na osobę wynosi 100 g. Jeśli sos jest jasny lub prawie go nie ma, można użyć 120 g. jest dużo, powiedzmy, gulaszu mięsnego, wtedy wystarczy 80–90 g. Oznacza to, że standardowe opakowanie 500 g wystarczy na 4–6 porcji.

Gotując makarony wybierajmy tylko dużą patelnię – to właśnie duża ilość wody, w której się je gotuje sprawi, że nie będą się sklejać. Tradycyjny stosunek makaronu do wody wynosi 1:10, czyli na każde 100 g makaronu potrzeba 1 litr wody. Ilość wody można nieco zmniejszyć – na opakowanie 500 gramowe należy wypijać 4 litry wody, a nie 5, ale na pewno nie mniej.

Woda, w której gotuje się makaron, musi być słona. Jest tylko jeden wyjątek – jeśli masz rygorystyczną dietę bez soli. Tradycyjnie Włosi dodają do 10 g soli na każdy litr wody (czyli 2 łyżeczki), ale 1 łyżeczka. w zasadzie wystarczy na litr wody. Jeśli uważasz, że to wciąż dużo, weź pod uwagę, że większość tej soli pozostanie w wodzie, którą wylejesz – ale to takie stężenie soli, które sprawi, że Twój makaron będzie dobrze smakował.

Makaron należy zanurzyć w już osolonej, szybko wrzącej wodzie, a ogień pod patelnią powinien być maksymalny. Energiczne gotowanie zapobiega sklejaniu się makaronu podczas gotowania – jednak trzeba go jeszcze na początku wymieszać, aby nie przykleił się do dna patelni. Można to zrobić za pomocą dużej łyżki z długą rączką lub długimi szczypcami. Wystarczy kilka minut mieszania przed gotowaniem. Gdy tylko woda z makaronem ponownie się zagotuje, należy nieco zmniejszyć ogień, aby makaron nie uciekł.

Jak długo gotować makaron z pszenicy durum

Odpowiednio ugotowany makaron z pszenicy durum najlepiej smakuje al dente, z lekko twardym środkiem.

Na każdym opakowaniu makaronu jest podany czas gotowania. W wielu przypadkach są to duże liczby tuż pod nazwą, ale czasami trzeba ich poszukać. Większość producentów nie jest swoimi wrogami i wskazuje właściwy czas. Ale mimo to siła ognia i inne warunki w różnych kuchniach są różne, dlatego warto spróbować wrzącego makaronu na kilka minut przed upływem określonego czasu – co, jeśli jest już ugotowany? Prawidłowo ugotowany makaron z pszenicy durum najlepiej smakuje al dente – czyli w samym środku makaron powinien być nieco twardy. Rozgotowane tracą swoją elastyczność, a zatem część ich wrodzonego uroku. Jeśli lubisz miękkie makarony, kup makaron lub inny makaron z odmian pszenicy miękkiej – spodoba ci się znacznie bardziej!

Pamiętaj: nawet gdy odlejesz wodę z makaronu, nie przestanie on gotować po doliczeniu do „jednego!” w tej właśnie sekundzie. Ich objętość utrzyma wysoką temperaturę przez pewien czas nawet w durszlaku. Oznacza to, że będą nadal spokojnie gotować. Producent jest tego świadomy i uwzględnia ten warunek przy zalecanym czasie gotowania.

Jest jedno „ale”. To, czego producent nie bierze pod uwagę, to chęć nadania makaronowi nieco więcej smaku, co oznacza, że makaron musi trochę podgotować się z sosem. Dotyczy to szczególnie makaronów z sosem mięsnym lub śmietanowym. Jeśli zamierzasz odgrzać makaron w sosie, odejmij ten czas od czasu gotowania.

Doskonały przepis na makaron w kremowym sosie z grzybami eringi: z podgrzewaniem w sosie i wyczuciem każdego kroku

Dlaczego nie należy gotować makaronu z pszenicy durum w wodzie i oleju

Olej do wody po makaronie możesz dodać tylko w jednym przypadku – jeśli zjesz go ot tak, bez niczego. Jest to surowo zabronione w przypadku makaronów z sosem.

To bardzo popularna wskazówka: aby zapobiec sklejaniu się gotowego makaronu, do wrzącej wody wlej odrobinę oliwy z oliwek. Rzeczywiście tak przetworzony makaron pokrywa się cienką warstwą oleju i znacznie mniej się do siebie skleja. Problem jednak w tym, że ta sama membrana uniemożliwia makaronowi wchłonięcie sosu, z którym go mieszasz lub z którym go podajesz – po prostu będzie się zsuwał z tłustej powierzchni. Olej do wody z makaronem możesz więc dodać tylko w jednym przypadku – jeśli wolisz jeść je ot tak, bez niczego. A jeśli nie, przy odpowiedniej technologii gotowania, jak już wspomniano, makaron z pszenicy durum nie będzie się sklejał.

Dlaczego nie trzeba płukać makaronu z pszenicy durum

Makaron z pszenicy durum zawiera niewielką ilość skrobi, dzięki czemu łączy się z sosem podczas podawania. Aby skrobia nie odpłynęła wraz z wodą, a makaron pozostał smaczny, nie należy go spłukiwać

Jest tylko jeden rodzaj makaronu, który wymaga (a nawet jest konieczny) płukania po ugotowaniu – makaron azjatycki. Ponadto zarówno pszenica, jak i ryż oraz rośliny strączkowe. Po pierwsze, wszystkie rodzaje azjatyckiego ciasta makaronowego zawierają dużo skrobi. Po drugie, makaronu prawie nigdy nie je się po prostu zmieszanego z sosem – macza się go w bulionie, smaży lub używa na zimno do sałatek. W przypadku wszystkich tych metod dalszego stosowania nadmiar skrobi należy zmyć zimną lub gorącą wodą. Natomiast makaron z pszenicy durum zawiera niewiele skrobi i po podaniu łączy się go z sosem, który musi zostać częściowo wchłonięty. A ilość skrobi, jaką zawierają, jest niezbędna do tego połączenia, bo bez niej powierzchnia makaronu jest zbyt gładka i sos ma trudności z połączeniem się z makaronem. A smak umytego makaronu pozostawia wiele do życzenia.

Jest jeden wyjątek, ale jest on warunkowy. Jeśli gotujesz makaron (taki jak farfalle lub penne penne) do sałatki, pamiętaj, aby pozwolić makaronowi całkowicie ostygnąć i nie sklejać się. Tutaj można opłukać makaron. Ale nadal musisz to robić, nie używając zimnej wody z kranu. Postępuj w następujący sposób:

zagotuj pełny czajnik;
makaron, ugotowany 1 minutę krócej niż podano na opakowaniu, włóż na durszlak i poczekaj, aż woda odcieknie;
umieść durszlak w zlewie w misce;
zalać wrzącą wodą, odstawić na 30 sekund;
wylej wodę z miski, pozwól, aby pozostała woda spłynęła;
Ostudzić makaron.

Ten wyjątek jest warunkowy, ponieważ nadal można obejść się bez prania. Skropienie olejem sprawi, że smak pozostałych składników sałatki nie będzie miał praktycznie żadnego wpływu na ich smak, a przecież zależy nam na tym, żeby to miało wpływ. W tym celu należy wcześniej przygotować sos sałatkowy i wymieszać go z makaronem zaraz po odsączeniu wody z gotowania. Będziesz potrzebować około ćwierć więcej sosu niż podano w przepisie, ale sałatka będzie znacznie smaczniejsza!

Sałatka Fusilli z krewetkami najlepiej smakuje, jeśli ugotowany makaron wymieszać z dressingiem nieco wcześniej.