Kasza grochowa: historia i tajemnice gotowania w piekarniku, w piekarniku i na patelni
Wydawałoby się, że co może być prostszego niż owsianka grochowa? Okazuje się jednak, że ma też swoją historię, tajemnice gotowania w piekarniku, w piekarniku i na patelni. W kuchni rosyjskiej owsianka grochowa zajmowała honorowe miejsce. I nie tylko dlatego, że jest to jedno z najbardziej satysfakcjonujących dań. Nie bez powodu dania z grochu były obowiązkowe w menu sowieckich przedszkoli i szkół – dla wzrostu i prawidłowego rozwoju fizycznego i psychicznego. I czy to nie jego ulubiona owsianka grochowa pomogła samemu Łomonosowowi stać się geniuszem rosyjskiej nauki i oświecenia? Kto wie…
O czym porozmawiamy w artykule:
- Historia owsianki grochowej
- Jak gotować owsiankę grochową w piekarniku
- Jak gotować owsiankę grochową w piekarniku
- Jak ugotować owsiankę grochową na patelni
Historia owsianki grochowej
„To było w tych latach, kiedy car Goroch walczył na grzyby” – to zdanie znane wielu z rosyjskich opowieści ludowych. Od razu staje się jasne: mówimy o epickich czasach. Ale ustalona jednostka frazeologiczna jest kojarzona właśnie z groszkiem, z którego gotuje się owsiankę. A słowo „król” w odniesieniu do tej rośliny również mówi o jej znacznym znaczeniu.
A co do wojny z grzybami… Nasi przodkowie też cenili humor. I pewnie samo życie podsunęło ten żart. Osoba, która zjadła pyszną owsiankę grochową z grzybami, zaczyna mieć głośne burczenie w brzuchu ze znanymi konsekwencjami. Jednak przodkowie traktowali takie rzeczy spokojnie i tylko chichotali: „Car Groch toczy wojnę z grzybami!” Czy trzeba tłumaczyć, dlaczego z ironią wspomina się czasy Grochu Królewskiego?
Jeśli poważnie podchodzimy do historii, groszek jest najstarszą uprawą, której kolebką są Indie. Znany jest od około VI wieku p.n.e. Groszek, podobnie jak większość roślin strączkowych, najprawdopodobniej zyskał sławę jako produkt pożywny, ponieważ od dawna jest pożywieniem zwykłych ludzi przyzwyczajonych do ciężkiej pracy fizycznej. Ale szlachetni ludzie też nimi nie gardzili. Car Aleksiej Michajłowicz (panował w latach 1645–1676) uwielbiał groszek gotowany na parze z roztopionym masłem i paszteciki z nadzieniem grochowym.
Co jeszcze może potwierdzić starożytność grochu na Rusi? Oczywiście nazwy geograficzne. Najlepszym przykładem wydaje się być miasto Gorochowiec. W końcu jego imię wzięło się od grochu, prawda? Tak też myślała Katarzyna II, zatwierdzając w 1781 roku herb miasta, na którym „na złotym polu rośnie zielony groszek na zielonym wzgórzu”. Tymczasem w Gorochowcu nie uprawiano więcej grochu niż gdzie indziej. Ale jeśli chodzi o nazwę, współcześni eksperci mają swoją własną wersję.
Tak więc słynny lokalny historyk Nikołaj Andriejew skojarzył to imię z okresem jarzma mongolskiego. Następnie najazdy na ziemie rosyjskie dokonywali najeźdźcy głównie zimą, kiedy rzeki zamarzały. Aby uniknąć ruiny, lokalni mieszkańcy po żniwach przenieśli się do tymczasowych schronień w lesie Zaklyazma pod górą. Ukrywali się tam, „bawiąc się”. A ten, kto kryje się pod górą, jest zatem „łowcą gór”. Wygląda więc na to, że groszek nie ma z tym nic wspólnego.
Z kolei obwód jarosławski (w którym znajduje się Gorochowiec) od dawna słynie ze zbiorów grochu. Generalnie groszek na Rusi jest rośliną szanowaną i popularną. Ktoś mógłby pomyśleć, że jest mu trochę zimno wśród naszych zaśnieżonych równin. Ale historia temu zaprzecza.
W „Przesłuchaniu” Kirika (hieromnicha i domownika nowogrodzkiego klasztoru Antoniego) skierowanego do biskupa Nifonta z Nowogrodu (1129–1156) znajdujemy następujący przepis na kutyę: „weź trzy części gotowanej pszenicy, a czwartą – groszek, fasolę i sochetica, również gotowana, doprawiona miodem.” Rozumiesz, nie doprawialiby żadnych bzdur drogim miodem.
To naturalne, że w naszej starożytnej kuchni istnieje wiele dań z groszkiem. Na przykład „Domostroy” (lata pięćdziesiąte XVI w.) podaje następującą listę potraw wielkopostnych: „Makaron grochowy, kasza jaglana z olejem makowym, groszek cały i groszek łuskany”. Czytamy tam też, że „gościowi obsłużony jest bez strat, a poszczący przyrządza takie jedzenie, jakie ma ochotę… wszelkiego rodzaju kaszki i makarony grochowe, i groszki gipsowe, i zobonety”. Zobonec, czyli „groszek zoban”, to gęsty gulasz z całego groszku.
Dania z grochu przygotowywano zwykle w dni postu: uzupełniały organizm niezbędnym białkiem. Galaretka grochowa, groszek „w bloku”, makaron grochowy, zupa grochowa z lekko solonymi ogórkami, groszek – kaszka z mąki grochowej, zaspitsa – kasza grochowa z kaszą gryczaną. To tylko mała lista zapomnianych dziś dań z suszonego grochu. A owsianka jest najprostsza z nich.
Kasza grochowa może być samodzielnym daniem lub dodatkiem do dań mięsnych, drobiu i duszonych warzyw. Gotowanie owsianki nie wymaga żadnych specjalnych umiejętności, ale trzeba uzbroić się w cierpliwość. Przygotowanie zajmuje dużo czasu, niezależnie od wybranej metody.
Jak gotować owsiankę grochową w piekarniku
Kasza grochowa gotowana w żeliwnym piekarniku
Jeśli masz prawdziwy rosyjski piekarnik, możesz ugotować owsiankę grochową, tak jak robili to twoi dziadkowie. Obecnie (podobnie jak przed wiekami) w sprzedaży dostępne są dwa rodzaje suszonego grochu: łamany (przekrojony na połówki) i cały. Możesz wziąć dowolny. Posiekany ugotuje się szybciej, ale moim zdaniem cały smakuje lepiej. A technologia gotowania w piekarniku – długie gotowanie – sugeruje, że lepiej jest brać cały suszony groszek. Każdy, kto ma kuchenkę, wie, że do gotowania na wolnym ogniu należy ją dobrze podgrzać, a potem czas nałożyć garnek z owsianką. Tradycyjnie kaszki gotowano w piekarniku w garnkach glinianych lub żeliwnych, zawsze przykrywając je pokrywką.
Wody powinno być tyle, aby przykryła groszek na 3 cm.
Aby przygotować, potrzebujesz:
suszony groszek – 500 g
woda – 1 litr zimnej wody + 1 litr do namoczenia
sól – 1 łyżeczka.
cukier – 1/4 łyżeczki.
olej roślinny – 1 łyżeczka.
1. Groch dokładnie opłucz w zimnej wodzie – 5–6 razy, aż woda stanie się przejrzysta.
2. Umyty groszek namoczyć w zimnej wodzie na 30 minut, aby spęczniał. Następnie spuść wodę i ponownie opłucz groszek.
3. Włóż groszek do miski, w której będzie ugotowany, dodaj sól i cukier. Wlej wodę.
4. Umieść garnek lub żeliwny garnek w piekarniku nad węglami, poczekaj, aż się zagotuje i usuń pianę.
5. Przykryj naczynie pokrywką i włóż do piekarnika na noc. Piekarnik będzie stopniowo ostygać, a owsianka będzie się gotować. Rano owsianka będzie gotowa.
6. Kaszę grochową doprawić olejem roślinnym, najlepiej nierafinowanym olejem słonecznikowym. Można dodać smażoną cebulę i świeży czosnek. Dodać sól do smaku i wymieszać.
Jak gotować owsiankę grochową w piekarniku
Gotowanie owsianki grochowej w piekarniku jest podobne do technologii gotowania w piekarniku
Gotowanie owsianki grochowej w piekarniku nie będzie się zbytnio różnić od technologii gotowania w piekarniku. Jedynym sposobem na przyspieszenie tego procesu jest namoczenie groszku w wodzie na noc, aby napęczniał, stanie się znacznie bardziej miękki i szybciej się ugotuje. Łuskany groszek ugotuje się szybciej niż cały, więc właśnie tego użyjemy.
Aby przygotować, potrzebujesz:
groszek łuskany – 200 g
woda – 300 ml + woda do namoczenia
średnia cebula – 1 szt.
olej słonecznikowy – 30 ml
sól, mielony czarny pieprz do smaku
1. Umyj groszek 5–6 razy, aż woda stanie się przejrzysta. Rozłupany groszek na owsiankę napełnij wodą tak, aby przykryła je na około 3 cm. Zostaw na 3–4 godziny, albo jeszcze lepiej, na noc.
2. Cebulę pokroić w kwadraty i podsmażyć na oleju roślinnym na złoty kolor.
3. Włącz piekarnik, aby rozgrzał się do 170 °C.
4. Odcedź wodę z spęczniałego groszku i ponownie spłucz.
5. Do miski o grubych ściankach (garnek ceramiczny lub gliniany, żeliwny, grubościenne naczynie metalowe) włóż groszek, podsmażoną cebulę, sól, pieprz, wymieszaj.
6. Groszek napełnij wodą i postaw patelnię z groszkiem na ogniu. Doprowadzić do wrzenia i zebrać pianę.
7. Przykryj patelnię pokrywką i włóż do nagrzanego piekarnika.
8. Po 2 godzinach owsianka grochowa będzie gotowa. Wyjąć i wymieszać. Gdy owsianka ostygnie, stanie się gęstsza.
Jak ugotować owsiankę grochową na patelni
Kasza grochowa z warzywami na patelni
Kasza grochowa z warzywami to sycące, wysokokaloryczne i zdrowe danie. Białko roślinne, witaminy, błonnik – kompletny zestaw substancji potrzebnych organizmowi. Można go ugotować w wodzie i danie będzie chude, można też ugotować w bulionie z kurczaka i podawać do dań mięsnych, z kurczakiem. Warzywa smażymy na patelni. W takim przypadku lepiej też natychmiast ugotować owsiankę na patelni. Proces gotowania będzie przebiegał szybciej. Patelnia musi mieć grube dno (w przeciwnym razie owsianka może się przypalić), wysokie boki i być zamknięta pokrywką.
Aby przygotować, potrzebujesz:
groszek łuskany – 200 g
woda – 300 ml + 600–700 ml do namoczenia
średnie marchewki – 1 szt.
mała słodka papryka czerwona – 1 szt.
cebula – 1 szt.
olej roślinny – 50 ml
masło (opcjonalnie) – 30 g
sól, mielony czarny pieprz do smaku
1. Groch umyj wcześniej 5–6 razy, aż woda będzie czysta i na 3 razy napełnij groszek wodą–4 godziny. Następnie spuść wodę i ponownie opłucz groszek
2. Cebulę i paprykę pokroić w kwadraty, marchewkę w kostkę. Na oleju roślinnym na grubościennej patelni z wysokimi bokami smaż warzywa, aż lekko się zarumienią.
3. Do warzyw na patelni dodać groszek i zalać wodą lub według uznania bulionem z kurczaka. Sól i pieprz do smaku.
4. Groch zagotować, zebrać pianę, przykryć patelnię pokrywką i zmniejszyć ogień do minimalnego. Gotuj około 1,5 godziny.
W razie potrzeby, gdy kasza grochowa będzie już gotowa, posolić ją na patelni, w razie potrzeby dodać masło i wymieszać. Gdy owsianka grochowa ostygnie, zgęstnieje.
Uwaga dla właściciela.
Kaszę grochową można ugotować z dodatkiem koncentratu pomidorowego. Należy jednak pamiętać, że rośliny strączkowe w połączeniu z kwaśnymi potrawami gotują się dłużej, dlatego koncentrat pomidorowy należy dodać, gdy danie będzie gotowe.
Jeśli zauważysz błąd lub nieścisłość, daj nam znać. #groszek #kasza grochowaPOWIĄZANE MATERIAŁYUWAGIDodaj komentarz Jeszcze więcej przepisów i pysznych pomysłów na naszych portalach społecznościowych
